Próba miłości cz.4

Witamy ^^

Przedstawiamy Wam czwartą i ostatnią część Próby Miłości. 

Mamy nadzieję, że zakończenie wam się spodoba i, że nie zawiodłyśmy oczekiwań. 

Jako, że to czwarta część, musimy ją komuś dedykować. 

A, dedykujemy ją naszej maknae Dragons <3 

Za to, że była dzielna i nie czytała opowiadania przed publikacją. 

I za to ,że z nami sobie po prostu jest! 

Kochamy Cię, twoje starszaki ;*

~Pattie

~GinGin

Jungkook zamknął drzwi, bez słowa omijając Jina. Poszedł do sypialni i ubrał na siebie pierwszą, lepszą koszulkę, nie patrząc nawet, czy należy do niego. Padł na materac, jak ciężki worek i miał ochotę przestać istnieć. Jimin był najważniejszą osobą w jego życiu, a teraz jest chory i zraniony. Nie ochronił go wystarczająco dobrze, zbyt uwierzył w jego męskość. Gdzieś tam rudowłosy zawsze będzie delikatny i niewinny, a Kook przyrzekł sobie, że będzie tej delikatności strzec. Nie dał rady. Był bezużyteczny.

Najstarszy stał i analizował własne emocje. Gdy zobaczył, że młodszy bije Suge… Widział w nim coś więcej niż złość. Wyglądał jak zagubione dziecko, któremu odebrało się, jakiś ważny skarb. Te oczy… Oczy przesiąknięte paniką i strachem.

Dlaczego się tak przejmował? W końcu tylko się z nim pieprzył, nic większego ich nie łączyło.

Zagryzł wargę i spuścił głowę.

Nic ich nie łączyło, ale mogłoby.

Szybko skierował się do sypialni. Otworzył energicznie drzwi. Zobaczył śliczne ciało, skulone na wielkim łóżku. Płakał. Jego seksowny, chodzący, pewny siebie samiec alfa, płakał.

Kim spoliczkował się w myślach. Z góry założył, że ten dzieciak zawsze będzie silny psychicznie, że nie ma uczuć, że jest super dojrzały i wie, czego chce. Tymczasem to tylko mały człowiek, który ledwo co dostał dowód do ręki. Trochę bezczelny, trochę zadziorny, ale nadal potrzebował opieki i pomocy od innych ludzi.

Zacisnął pięści. Czarnowłosy troszczył się o innych, zapominając o sobie. Teraz widać efekt takiego głupiego działania.

Jinowi złamało się serce. On również się temu przysłużył. Pieprzyli się jak rasowe dziwki, zero pocałunków, przytulania… Zrobił złą rzecz, ale miał motywację, by ją naprawić.

Usiadł na łóżku i z całych sił przytulił Jungkooka do siebie. Gdy tylko młodszy zaczął się wiercić i wyrywać, tylko wzmocnił uścisk. Tym razem go nie skrzywdzi, uratuje go bo… Bo tak po prostu czuje! Gdzieś głęboko w środku…

- Przestań! – wrzasnął Kook, próbując uciec z objęć starszego.

- Nie - oznajmił spokojnie i pocałował chłopaka w czoło.

Czarnowłosy w końcu odpuścił. Co więcej, spodobało mu się to. Przytulił się mocniej, powoli zaczynając łkać. Usadził się wygodniej na jego kolanach. Czuł cudowne ciepło, bezpieczeństwo. Nigdy niczego takiego nie doświadczył, no może czasem przy Jimini. Napawał się cudownym doznaniem. Jego mózg przestawił się zupełnie, zmuszając Kooka do mówienia.

 Chciał mówić.

Mówić o sobie, o emocjach. Pierwszy raz w życiu, miał ochotę po prostu się wygadać.

- Było nas kiedyś trzech – zaczął, nadal łkając - Ja miałem sześć lat, Jimini osiem, a Miu dziesięć.

Jin zamarł. Trzech?

- Miu?

- Była najstarsza- wtulił się jeszcze mocniej w objęcia mężczyzny- Była zupełnie inna niż my. Cicha, spokojna. Dużo się z nami bawiła, zajmowała się jak najlepiej. Rodzice ufali jej bezgranicznie. Kochałem ją. Ufałem. Była najlepsza. I raz… - zamknął mocno oczy, jakby nie chciał widzieć już niczego - szła grzecznie ulicą, nic nie jechało. I-i… J-jakiś dupek ją potrącił. Był pijany, naćpany… A ona tylko chciała przejść przez ulicę! - pociągnął nosem i zaczął nieprzyjemnie drżeć - czekałem na nią po drugiej stronie… Nic nie mogłem zrobić, nie wiedziałem co.  Ten  skurwysyn uciekł, a ja płakałem, wołając o pomoc. Ale było za późno. Ona nie żyła. Jimini i ja… Byliśmy zniszczeni. Ten człowiek! On ją nam odebrał, rozumiesz?! Gdyby nie Jimini, umarłbym. Po prostu.  Ona jest teraz dla mnie wszystkim, chcę się nią opiekować jak Miu. Nim. Nie ważne, czy brat czy siostra, to mój jedyny skarb na ziemi, Jin. Jeśli coś mu się stanie… Nigdy sobie tego nie wybaczę.

Poczuł ulgę. Ogromną, narastającą ulgę. Nigdy nikomu o tym nie mówił, ale teraz jego ciało i umysł stały się lżejsze. Lekko poluźnił uścisk, spoglądając w czekoladowe tęczówki Jina.

- Mój kochany…- on również uronił łzę.

Teraz wszystko składało się w całość. Te bezczelne charaktery Parków, ta ich wrodzona dobroć, sztuczna pewność siebie. Przeżyli piekło, ale mimo wszystko się chronili. Czarnowłosy wziął na siebie po prostu zbyt wiele. Kim pocałował jego usta, oddając wszystkie swoje uczucia. Tak bardzo nie chciał, by cierpiał.

- Obiecuję ci, że zastąpię ci Miu - pogłębił pocałunek, po czym delikatnie oderwał się od słodkich warg, starł łzy chłopaka i poważnie dodał – Rozumiesz? Obiecuję. Będę z tobą Kooki. Teraz to ja cię ochronię.

Jungkook wpatrywał się z starszego z zaskoczeniem. Mózg mówił mu żeby uciekał, że nie potrzebuje od nikogo pomocy, głupiej ochrony, że poradzi sobie sam.

Ale serce kazało zostać i dalej wtulać się jak małe dziecko.

Pierwszy raz w życiu, wybrał serce.

- Dobrze, hyung. Nie zostawiaj mnie.

***

Yoongi otworzył powoli oczy i spotkał się z widokiem, który sprawił, że jego serce zalało się przyjemnym ciepłem. Przed nim, we własnej osobie, smacznie spał Park Jimin. Miał lekko rozchylone różowe wargi, przez które wylatywało powietrze. Jego pomarańczowe włosy, stojące w każdą możliwą stronę, dawały kontrast białej poduszce, na której znajdowała się jego głowa. Na jego ustach mimowolnie wykwitł uśmiech, nie mógł się powstrzymać przed przejechaniem dłonią po miękkim policzku. Młodszy poruszył się i zamlaskał, leniwie unosząc powieki. Uświadamiając sobie w jakiej sytuacji się znajduje, uniósł kąciki ust, zaszczycając blondyna najpiękniejszym uśmiechem, jaki ten był w stanie kiedykolwiek zobaczyć. Rudzielec nie krępował się przed złożeniem na jego ustach małego całuska, co jeszcze bardziej rozczuliło Mina. Jego życie zaczynało wracać na normalne tory, miał przy sobie kogoś, komu dawno temu podarował serce.

- Przepraszam - przytulił się do jego dłoni, rozkoszując się jej delikatnością.

Po przemianie to nie uległo zmianie. Jego skóra nadal była miękka i delikatna, tak samo, jak wtedy, kiedy był dziewczyną. To ciągle wydawało mu się niemożliwe i zupełnie nieprawdopodobne, ale miał pewność, że Jimin jest Jimini. A nawet jeśli, by nią nie był i tak, by go sobie nie odpuścił. Jego serce zbyt mocno rwało się w jego stronę.

- Przestań to powtarzać - szepnął młodszy, przyciągając go do swojej piersi, w którą ten się ochoczo wtulił - Wracajmy już do domu - powiedział w jego jasne włosy.

- Mhmm - mruknął tylko, wciągając jego zapach, który koił każdy jego nerw.

***

- Myślisz, że będzie coś głębszego między tą dwójką? - zapytał Min, otwierając przed młodszym drzwi ich mieszkania.

Jak gentelmen przepuścił go przodem i wszedł zaraz po nim, szczelnie zamykając drewno. Przyjechali tutaj taksówką. Szczerze, chcieli poprosić o to Jina, ale kiedy dyskretnie zakradli się do jego sypialni i zobaczyli młodszego w jego ramionach, zrezygnowali z pomysłu budzenia ich. Po prostu zostawili po sobie karteczkę i wrócili na własną rękę.

- Nie wiem, ale Kookiemu przydałby się ktoś, kto się nim zajmie i będzie go kochał. To powinna być moja rola, ale ja mam teraz inną osobę, o którą muszę się zatroszczyć - poruszył zabawnie brwiami i zbliżył się do starszego, bez uprzedzenia, łącząc ich w pocałunku.

Yoongi nazbyt chętnie oddał pieszczotę, uśmiechając się w usta rudowłosego. Przycisnął ich ciała ciaśniej do siebie i rozchylił wargi młodszego językiem, wpraszając się do środka. Kochał całować swoją dziewczynę w ten sposób i pocałunki z chłopakiem również przypadły mu do gustu. Nawet nie wiedzieli, że przemieszczali się po pomieszczeniu, dopóki Jimin nie uderzył plecami o oparcie kanapy. Wtedy też blondyn złączył z nim swoje czoło, wyczuwając coś niepokojącego. Od razu oderwał się od jego ust, przykładając dłoń do wspomnianego miejsca.

- Masz gorączkę - powiedział oskarżycielsko, podejrzewając, że młodszy czuł się słabo, ale nie chciał mu o tym wspominać - Marsz do łóżka - wskazał w stronę swojej sypialni z miną nieznoszącą sprzeciwu.

- Ale hyung, ze mną wszystko w porządku - zaskomlał - To ty powinieneś wziąć tabletki, słyszałeś, co mówił Jin - założył dłonie na piersi.

- Zachowujesz się jak Jimini - starszy wywrócił oczami.

- Bo nią jestem - pstryknął go w nosek.

Pomieszczenie wypełnił ich chichot. Tego brakowało im obu, poczucia, że wszystko jest dobrze, że to normalność.

- Dobrze, jeśli położę się z tobą to będziesz skłonny poleżeć w łóżku? - zapytał, zrezygnowany. Rudowłosy szybko kiwnął głową, ciągnąc go za rękę i nogą, otwierając drzwi pokoju. Nim jasnowłosy spostrzegł został rzucony na jasną pościel, a chłopaczek zawisł nad nim, składając mokre pocałunki na jego szyi. Yoongi się zaśmiał, ale odsunął go od siebie  - Z tym będziesz musiał poczekać, do czasu, aż wyzdrowiejesz - pogładził go po głowie, okrywając ich obu szczelnie kołdrą.

Cały dzień minął im na leżeniu, oglądaniu głupich filmów, pojedynczych pocałunkach. Kiedy zaczęło się ściemniać sytuacja zaczęła się trochę komplikować. Jimin stał się jeszcze bardziej rozpalony, a termometr wskazywał trzydzieści dziewięć kresek. Blondyn najpierw podał mu jedną tabletkę, by zbić gorączkę, ale kiedy ta nie zadziałała, zaczął lekko panikować. On rzadko chorował, więc nie miał pojęcia, co zrobić w takiej sytuacji. Jimini zawsze sama radziła sobie z przeziębieniem, ale teraz rudowłosy chłopak nie bardzo kontaktował, otaczającą go rzeczywistość.

Odszukał swój telefon, od razu wybierając numer Jina. Po kilku sygnałach w końcu usłyszał jego głos.

- Jin, co zrobić, żeby zbić gorączkę? - w jego głosie można było wyczuć panikę.

- Jimin nadal jest chory? - odpowiedział pytaniem na pytanie, ale nie czekając na odpowiedź, kontynuował - Daj mu jakąś tabletkę.

Min wypuścił ciężko powietrze z ust.

- To nic nie dało - zaskomlał - On nadal jest tak bardzo rozpalony.

- Zwilż ręcznik i przyłóż do jego czoła, włącz też nawilżacz powietrza. Tabletka powinna niedługo zacząć działać - wytłumaczył spokojnie.

Blondyn bez słowa nacisnął czerwoną słuchawkę, od razu robiąc wszystko, według instrukcji przyjaciela. Wrócił do pokoju z ręcznikiem i miską wody. Rudowłosy leżał na łóżku, pod samą szyję okryty kołdrą. Mamrotał coś pod nosem, a kropelki potu wystąpiły na jego czole, spływając w dół. Starszy zamoczył materiał, ocierając twarz młodszego i w końcu pozostawiając go na jego czole. Włączył odpowiednie przyciski, aby powietrze wypełniało pomieszczenie i przysiadł na podłodze obok łóżka. Nie wiedział ile czasu tak spędził, ale kiedy ręcznik stawał się ciepły ponownie go moczył. Odetchnął z ulgą, kiedy gorączka zaczęła spadać, a oddech rudego stał się miarowy. Był tak wykończony, że nie minęło dużo czasu, zanim sam również zasnął, wtulony w jego dłoń.

***

Kiedy Jimin się obudził czuł się jak nowo narodzony. Dotknął swojego czoła, upewniając się tylko w tym, że choroba opuściła go na dobre. Zdziwił się, widokiem śpiącego na siedząco blondyna. Delikatnie dotknął jego ramienia, na co starszy wzdrygnął się przestraszony i szybko na niego spojrzał. Uspokoił się dopiero w momencie, w którym Park posłał mu szczery, rozświetlający pomieszczenie uśmiech. Wdrapał się na łóżko i bez uprzedzenia, przytulił go do siebie.

- Hyung, puść mnie - młodszy próbował się wyswobodzić - Jestem cały spocony, potrzebuję porządnej kąpieli - usprawiedliwiał się.

Yoongi natomiast, ani myślał, żeby go puścić. Bał się o niego cały wczorajszy wieczór i potrzebował poczuć jego bliskość. Jimin wykorzystał moment, w którym starszy poluźnił uścisk i uciekł w kierunku łazienki, wyciągając język w jego stronę. Jasnowłosy mógł to skwitować jedynie ciepłym śmiechem.

***

Yoongi rozsiadł się na kanapie w salonie.

Tak się o niego bał. Wyobrażał sobie same czarne scenariusze, gdzie młodszy trafia do szpitala i tym podobne. Na szczęście gorączka spadła, a jego maluszek był bezpieczny. Uśmiechnął się na tę myśl. Jimin to Jimini. Historia rodem z jakiejś taniej kreskówki albo filmu z lat 90-tych. Nagle Suga posmutniał. Uświadomił sobie, jak rudowłosy musiał się namęczyć, by udawać, że go nie zna. Nie mógł go przytulać, całować, a zapewne tego potrzebował. Mimo to, Park bawił się w ten cały teatrzyk by zdobyć serce blondyna.

- Jak on musiał cierpieć… - szepnął do siebie, nadal intensywnie myśląc o chłopaku.

Nagle w pokoju znalazł się Jimin. Miał mokre włosy, szare dresy i koszulkę w białe kropki. Wyglądał uroczo i niewinnie, co od razu rozczuliło starszego.

Taki słodki aniołek, musiał tyle przejść, tylko po to, by Suga się w nim ponownie zakochał.

Yoongi wstał i ujął jego twarz.

- Bardzo cię skrzywdziłem, prawda? – mruknął z wyraźną winą w głosie.

Chłopak przez chwilę nic nie mówił, tylko patrzył się w głębokie oczy swojego hyunga.

- Troszkę tak. Ale teraz już tego nie zrobisz. Wiem to – powiedział z uśmiechem, delikatnie gładząc dłoń Sugi.

- Tak. Nie zrobię.

Po chwili Min podszedł do laptopa. Włączył go i puścił powolną, spokojną piosenkę. Damski, gruby głos rozbrzmiał w całym pomieszczeniu. Blondyn podszedł do kochanka i wyciągnął ku niemu rękę.

- Zatańcz ze mną.

Rudowłosy przez chwilę trwał w konsternacji. Straszy nigdy nie chciał z nim tańczyć, nawet, gdy był dziewczyną. Zawsze twierdził, że ma dwie lewe nogi i zużywa to za dużo energii.

Uśmiechnął się i od razu przywarł do Sugi. Zaczęli się powoli kołysać w rytm cudownej, fortepianowej melodii.  Kiwali się na boki, nie zwracając na nic uwagi. Wyższy głaskał swoje maleństwo po plecach, czując pozytywne ciepło, które od niego bije i którego tak bardzo mu brakowało przez ostatni czas.

Przytulił się jeszcze mocniej.

Uronił pojedynczą łzę.

Chciał, by chłopak zamieszkał w jego sercu na nowo.

- Kocham Cię, Jimin - szepnął cichutko, ale tak by młodszy usłyszał.

Park drgnął. Zatrzymał się gwałtownie, powtarzając to zdanie w głowie. Nie rozumiał, nie potrafiło to do niego dojść.

- Kochasz? – jęknął.

Yoongi pogładził czerwony policzek, lekko całując pełne wargi.

- Kocham.

- Hyung!- rudowłosy zaczął płakać - Ja ciebie też kocham! – krzyknął i rzucił się na szyje wyższego.

Przytulali się mocno, jakby coś miało im zaraz przerwać.

I przerwało.

Pukanie do drzwi.

- Zapraszałeś kogoś? – spytał niższy.

- Nie – oznajmił i poszedł do przedpokoju.

Chłopak podreptał za nim, myśląc, że może Jungkook postanowił ich odwiedzić.

Otworzyli drzwi i zamiast wysokiego, czarnowłosego mężczyzny, zobaczyli grubą, starą kobietę, ubraną w dziwne, kolorowe, niepasujące do siebie szmatki.

Bez słowa weszła do środka, nie ścigając nawet butów.

Para spojrzała na siebie z lekkim zdziwieniem.

- Dzień dobry, kim pani jest?- spytał Yoongi z dużą rezerwą.

- Młody ci powie. A teraz idę na kanapę, jestem zmęczona, zachciało wam się mieszkać tak wysoko - burknęła i poszła do salonu.

Suga patrzył niezrozumiale w miejsce, gdzie przed chwila stała gruba, mała postać.

- To ona… - nagle Jimina olśniło.

- Jaka ona?

- No ona. Ta wróżka z restauracji, która dała mi ciasteczka, a na drugi dzień stałem się facetem! – szepnął trochę za głośno i pobiegł do salonu.

- Hy?

***

- Dlaczego stałem się chłopakiem?- spytał ostro. Sam fakt był mu w sumie na rękę, ale skoro kobieta tak nagle postanowiła się pojawić , to czemu nie wykorzystać okazji?

Siedziała rozłożona na kanapie, zajadając jakieś tanie krakersy. Wyglądała na zmęczoną, wkurzoną i brzydką. I o ile do dwóch pierwszych stwierdzeń rudowłosy mógł się mylić, to trzecie, aż od niej emanowało.

- Jestem wróżką miłości – wycedziła.

- Aha.

Park nie wiedział, czy powinien się śmiać, że patronem miłości była kobieta, z kartoflem zamiast nosa i oczami szczura, czy płakać nad tym pokręconym metafizycznym światem.

Nagle do pokoju wszedł Yoongi, wyraźnie zaniepokojony.

- Przepraszam, ale kim pani jest?- stanął przy swoim chłopaku i ujął jego dłoń. Bardziej uspokajał siebie niż jego, żałosne, ale… Bał się tej paskudnej kulki, która wyżerała jego ostatnie, mało kaloryczne przekąski.

- Jestem wróżką miłości – burknęła i bez większej chęci podniosła się z kanapy - Czasami tak bywa, że muszę sprawdzić, czy dana para do siebie pasuje.

Chłopacy spojrzeli na nią jak na wariatkę. Już chcieli od niej uciec i skryć się gdzieś daleko, ale przecież była wróżką, miała jakieś tajne moce, mogłaby im zrobić krzywdę.

- Dlatego zmieniła pani Jimini w Jimina? – jęknął Suga, czując się jak w tanim, głupim filmie. Bez reklam. Naprawdę tanim.

- Homoseksualizm jest ostatnio na topie! – wrzasnęła, kręcąc się w kółko - ale nieważne! Zdaliście moje kochaniusie! Jestem z was dumna!

Kobieta podeszła do Jimina i mocno wytarmosiła jego policzki.

Suga zaśmiał się na ten widok. To coś… Było dziwne, wyżarło mu przekąski i wyglądało jak… Nieważne. Ale na swój sposób dała im naprawdę wiele doświadczenia i zapewnienie, że ich miłość jest prawdziwa i przetrwa wszystko.

- Dziękuje pani – mruknął.

Brzydka kulka odwzajemniła gest po czym ponownie się zakręciła, wyjmując z kieszeni dwie pigułki. Czerwoną i niebieską.

Jimin spojrzał na nią, jak na nieogarniętego chomika.

- Matrix już dawno wyszedł z mody – powiedział i założył ręce na klatce piersiowej. Normalnie nie wierzył w idiotyzm tej całej magicznej sytuacji. Tyle poważnych uczuć i przeżyć, a spowodowała to… Ona. Demotywujące.

- Klasyka to klasyka! A teraz wybieraj – przybrała idiotycznie poważny wyraz twarzy- ponieważ zdaliście próbę miłości, możesz wybrać chłopcze. Wracasz to cycuszków i okresu, bądź zostajesz tym ciachem - ostatnie słowa szepnęła zalotnie.

- Mogę sobie wybrać? – spytał nierozumnie.

- Nie zbyt kumaty, co nie? Taa możesz wybrać, tylko szybko, „Ukryta prawda” się zaraz zaczyna! – warknęła.

Park ignorując ją dobitnie, obrócił się w stronę Yoongiego. Cudowny, kochany chłopak stał w szoku. Po paru sekundach się ocknął i spojrzał na rudowłosego ciepło.

- Wybieraj – powiedział, delikatnie unosząc kąciki ust do góry.

Rudowłosy stał przez chwilkę. Spierzchnięte dłonie były wyciągnięte w jego stronę. Mógł wybrać. Kim chciał być?

- A ty, co byś wolał? – spytał cicho.

Yoongi zastanowił się, na co Jimin lekko się zmartwił. Wiedział, że wybierze dziewczynę, a on naprawdę nie miał ochoty na wrócenie do słodkiej i różowej rzeczywistości.

- Wybierz to, na co masz ochotę. Kocham cię. Ciało nie ma dla mnie już znaczenia – uśmiechnął się pokrzepiająco.

Park przybił sobie mentalną piątkę, podskoczył i zapytał:

- Która pigułka oznacza, jaką postać?

- Nie pamiętam - mlasnęła babcia, niszcząc cały bajkowo-romantyczny klimat.

Rudowłosy walnął się otwartą dłonią w czoło.

- To co muszę zrobić, by zostać facetem? – warknął zirytowany. Niby wróżka, niby magia ale nie czuł się jak książę.

- A olej to. Po prostu cię takiego zostawię. Swoją drogą wiedziałam, że wybierzesz te ciałko! I się nie dziwię, wszyscy kawalerzy na ciebie polecą! – zaśmiała się i znów uszczypnęła pucułowaty policzek - no dobrze. Czas na mnie. Niech miłość będzie z wami! – wrzasnęła i zamieniła się z śliczny, błękitny pyłek.

- Tej kobiecie powinni zabrać telewizor – burknął Suga zniesmaczony – A tak w ogóle, to uff.

- Uff? – Jimin zmarszczył brwi, nie bardzo rozumiejąc.

- Uff, że wybrałeś faceta – oznajmił.

- Suga?!

- Kochałbym cię w każdej postaci… - pociągnął młodszego za nadgarstek, szybko zamykając go w objęciach - ale ta wydaje mi się bardzo intrygująca – uniósł sugestywnie brwi, a następnie przejechał zaczepnie językiem po dolnej wardze Jimina.

Rudowłosy zaśmiał się, ale ułożył swoje dłonie na jego ramionach, zbliżając się do niego jeszcze bardziej. Suga długo nie czekał, od razu połączył się z nim w gorącym pocałunku. Wnętrze młodszego wybuchło, tak bardzo za tym tęsknił. Te dwie wąskie kreski były jego ulubioną rzeczą, bez której nie potrafił żyć.

Szybko przetransportowali się do sypialni. Ich ciała łaknęły siebie nawzajem, pożądanie buchało z nich, tworząc cięższe powietrze w pomieszczeniu. Same pocałunki sprawiły, że Jiminowi było zbyt gorąco, jego ciało z każdym zetknięciem ze skórą starszego parzyło. Całe szczęście Yoongi znał się na rzeczy i szybko pozbawił go koszulki, ukazując umięśniony tors, na którym od razu znalazły się chłodne dłonie. Blondyn zawsze miał to do siebie, że nawet gdy było pięćdziesiąt stopni na dworze, jego dłonie pozostawały skostniałe, wszyscy twierdzili, że to z powodu złego krążenia. Rudowłosemu to jednak nigdy nie przeszkadzało. Bo uczucie zimna na rozgrzanym ciele tylko potęgowało doznania, sprawiając, że szalał. I tak było także tym razem. Wariował od tej sprzeczności. Długo nie był dłużny i złapał za koszulkę starszego, ciągnąc ją ku górze. Tęsknił za widokiem jego śnieżnobiałej skóry. Mało wyrzeźbionego brzuszka, ale nadal płaskiego. Kochał przygryzać tamtejszą skórę, tworząc czerwone ślady, które idealnie kontrastowały z barwą nieskazitelności.

Złapał między wargi sutek starszego, delikatnie się na nim zasysając. Pierwszy głośny dźwięk opuścił wnętrze jasnowłosego.

- Jimin – sapnął i pociągnął go do góry, by ponownie złączyć się z nim w gorącym pocałunku.

Ułożył młodszego na miękkiej, białej pościeli i umiejscowił się między jego udami, nie przerywając pocałunku. Dłonią cały czas błądził po fakturze jego brzucha. To było dla niego nowe, ale świadomość, że robi to z Jiminem była pokrzepiająca. Naprawdę nie liczyło się już, czy to chłopak czy dziewczyna. Kochał go i to uczucie było najważniejsze. Zawędrował dłonią do linii jego spodni, pociągając suwak w dół. Materiał został rzucony gdzieś na podłogę, co pozostawiło młodszego w samych bokserkach. Spojrzał na wybrzuszenie, uśmiechając się kącikiem ust. Po chwili powrócił do twarzy swojego kochanka. Jego płomienne włosy były rozczochrane i porozrzucane na poduszkach, usta miał nabrzmiałe i przyozdobione śliną. Policzki zarumienione, nie był pewien czy od gorąca czy wstydu. Jego oczy lśniły i blondyn mógł w nich dostrzec czystą miłość. Jego serce zalewało przyjemne ciepło.

- Jesteś taki piękny. Tak bardzo cię kocham – szepnął, przytulając się do niego.

Jimin natychmiast odwzajemnił uścisk, gładząc go po nagich plecach. Pojedyncza łza spłynęła po jego policzku. Czuł się szczęśliwy. Zdobył go, mimo sytuacji niemal bez wyjścia, sprawił, że starszy pokochał go na nowo. W myślach wyśmiewał wszystkich ludzi, którzy uparcie wierzyli, że prawdziwa miłość to tylko bujda. Odsunął starszego od siebie, by wpić się w jego usta i upewnić w wykonywaniu dalszych czynności. Sam dłońmi zawędrował do paska jego spodni, odpinając go i dając mu do zrozumienia, że są one zbędne. Szybko oboje pozostali w samych bokserkach. Jimin spojrzał ukochanemu w oczy.

- To dziwne, prawda? – zapytał, chcąc wiedzieć jak ten czuje się w nowej sytuacji.

Min przez chwilę jedynie na niego patrzył. Po czym uśmiechnął się najszerzej jak potrafił.

- Dopóki to jesteś ty, wszystko jest najlepsze – złożył na jego wargach krótkiego całusa – Pokaż, co my tu mamy – zniżył się do linii jego bokserek, lekko je odchylając.

- Hyunggg – zaskomlał młodszy, uderzając jego ramię i wypuszczając delikatny chichot.

Bielizna szybko podzieliła żywot spodni, ukazując nowe ciało Jimina w całej okazałości. Yoongi omal się nie zapowietrzył. Miał przed sobą swój ideał, który należał tylko i wyłącznie do niego. Zniżył się, dmuchając ciepłym powietrzem na stojącą męskość kochanka. Rudowłosy zadrżał, naciskając pięści na pościeli. Ale kiedy wilgotne wargi Mina, pochłonęły całą jego długość nie powstrzymał się przed głośnym jękiem i wygięciem ciała w łuk. To było tak niesamowite uczucie, jakie mało, kiedy udało mu się doświadczyć. Co jakiś czas przekonywał się o tym, że wybrał najlepszego faceta na świecie. Suga miarowo poruszał głową, dopieszczając penisa językiem i wyciągając z młodszego coraz to głośniejsze dźwięki. Po chwili jednak wypuścił go z ust, na co Park spojrzał na niego pociemniałym wzrokiem. Blondyna cieszył stan, w którym znajdowała się jego miłość. Nie był jednak sadystą i nie miał zamiaru go zbyt długo męczyć. Sam już czuł lekko dyskomfort w dolnych partiach. Zszedł z łóżka, otwierając szafkę nocną i wyjmując z niej lubrykant i prezerwatywę.

- Skąd to masz? – zainteresował się młodszy.

- Twój kochany braciszek mnie zabezpieczył – zaśmiał się, także zdejmując bokserki i ponownie wdrapując się na łóżko.

Oczywiście, Jimin mógł się tego spodziewać. Podzielił śmiech starszego, zanim nie nabrał więcej powietrza w usta, kiedy jego penis znów znalazł się w ustach Yoongiego. Starszy nie tracił czasu, wciąż poruszając głową, wylał na swoje palce sporą zawartość buteleczki. Domyślał się jaki to musi sprawiać ból, więc chciał go jak najlepiej przygotować.

- Jesteś pewien, że tego chcesz? – zapytał jeszcze, by się upewnić.

Jimin zamiast odpowiedzieć, przyciągnął go do pocałunku, długiego i namiętnego. Serce Yoongiego waliło, kiedy młodszy zgiął nogi w kolanach i je rozgrzeszył, ukazując mu swoje wejście. Przełknął gorączkowo ślinę i przyłożył do niego mokre palce. Parę razy potarł krąg mięśni, drugą dłonią uspokajająco ściskając jego udo. Wszedł powoli, początkowo tylko paznokciem, później pchając cały palec. Jimin zaczął oddychać płytko i zacisnął oczy. Czuł się za pierwszym razem, kiedy eksperymentował. Bolało, ale wiedział, że niedługo to wszystko zniknie, stłumione przez przyjemność. Suga pozwolił mu przystosować się do obecności w sobie, znów całując jego popękane wargi. Powoli także zaczął poruszać palcem, po kilku minutach dołączając kolejne. Rozciągał go porządnie, nie chcąc, zrobić mu krzywdy swoim rozmiarem.

- Już – sapnął Park, informując, że jest już blisko.

Jasnowłosy posłusznie opuścił jego wnętrze i chwycił za buteleczkę, ale zanim zdążył ją otworzyć, została mu wyrwana. Spojrzał pytająco na młodszego, który wylewał maź na swoje dłonie z dzikim uśmieszkiem na twarzy. Zbliżył się do starszego i patrząc prosto w jego oczy, umieścił dłonie na jego penisie, nie bawiąc się w wolne tempo, szybko rozprowadzając lubrykant na całej długości. Yoongi odchylił głowę do tyłu i przymknął oczy. Przyjemność wypełniała jego ciało, czuł się tak błogo. Zdezorientował się, kiedy dłonie zniknęły, zerknął w kierunku Jimina.

- Co? – zapytał rudowłosy – Myślałeś, że pozwolę ci tak dojść?

Nie czekał na odpowiedź, pociągnął blondyna za kark, sprawiając, by się na nim położył. Uniósł nogi, zawijając je na plecach kochanka, całując jego usta. Suga odzyskując zdolność myślenia, uniósł się na przedramionach i zakładając prezerwatywę, nakierował swojego penisa na jego dziurkę. Patrząc mu głęboko w oczy, wsunął się odrobinę. Nieziemskie uczucie ogarnęło jego ciało. Ciasnota była niemożliwa do zniesienia. Dłonie Jimina zawędrowały do dołu jego pleców, lekko je zadrapując. Przedzierał się ostrożnie przez krąg mięśni, w końcu wchodząc w niego do końca. Młodszy oddychał szybciej, a kropelki potu wystąpiły na jego czole. Chociaż trudno mu było nie wykonać żadnego ruchu, pozostawił mu czas. Odczekał zanim Jimin sam nie skinął mu głową. Wtedy zaczął się poruszać, początkowo w nieco ślimaczym tempie, raz po raz je zwiększając. Oboje jęczeli, ale nie wydawało im się to wcale krępujące. Blondyn ułożył swoje dłonie na jego pośladkach, cały czas je ściskając. Wychodził z niego, na nowo badając każdy zakątek w jego wnętrzu. Jungkook dużo mu opowiadał o jednym specjalnym miejscu, które teraz stało się jego celem. Kiedy Jimin wydał z siebie krzyk, lekko się na nim zaciskając, zorientował się, że znalazł jego czuły punkt. Skupił się, by cały czas trafiać w jego prostatę. Rudowłosy zamykał oczy, z którym kapały mu łzy, ale dźwięki, które wydawał, upewniły starszego, że płacze bynajmniej nie z bólu.

- Ja... zaraz… - skomlał.

Yoongi przeniósł jedną z dłoni na jego penisa, miarowo nim pocierając. Sam czuł, że dużo mu nie brakuje, więc by zwiększyć doznanie, przyspieszył. Ustami odnalazł je należące do jego chłopaka. Nie minęła chwila, kiedy oboje przeżyli intensywny orgazm, pożerając nawzajem swój jęk. Nie przestali się całować, kiedy błogość zagościła w ich ciałach. Suga rozlał się w prezerwatywę, a Park w dłoń starszego, który nie zaprzestał ruchów na jego męskości, by pozwolić mu wyciągnąć z orgazmu jak najwięcej.

- Kocham cię – szepnął Jimin, pomiędzy pocałunkami.

Yoongi odsunął się na kilka centymetrów, opierając swoje czoło o jego.

- Jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało – odpowiedział i zanim się z niego wysunął, jeszcze raz go cmoknął.

Położył się na plecach, zgarniając nadal drżące ciało młodszego do siebie. Nie minęło długo, zanim oboje wykończeni zasnęli.

***

Jimin został obudzony przez uporczywy dzwonek do drzwi. Nie miał pojęcia, która jest godzina, ale ktoś za wszelka cenę, chciał dostać się do ich mieszkania. Spojrzał na śpiącego Mina i cieszył się, że ten ma tak głęboki sen. Owinął się jedynie prześcieradłem i poszedł sprawdzić, kto zdecydował się być ich gościem. Otworzył drzwi, a jego oczom ukazała się młoda dziewczyna, w dwóch kitkach na głowie. Ubrana w krótką spódniczkę i koszulkę w kucyki.

- Przepraszam, ale nie chcę kupić żadnych ciastek – próbował zamknąć drzwi, ale został zatrzymany przez dłoń na drewnie.

- To ja Jungkook.

 KONIEC